De Biesbosch, nu vanuit Drimmelen
30 Augustus 2017 Virginie
Eergisteren hebben we wat zadelpijn opgelopen door een lange fietstocht door het noordelijke deel van de Biesbosch. Vandaag hebben we een ander deel bekeken, niet alleen gefietst we hebben ons laten varen en gewandeld. Maar eerst nog iets over de dag van gisteren.
Etten-Leur
In de jaren dat we in Eindhoven woonden reden we van tijd tot tijd naar zee, in het bijzonder naar Renesse in Zeeland. Via de autoweg naar het Westen en een van de plaatsen die je dan voorbij rijdt is Etten-Leur. Het beeld van Etten-Leur is dat het een samengesteld dorp is waarvan de delen Etten en Leur blijkbaar geen bestaansrecht hebben of hadden om op eigen kracht te blijven bestaan. Zo’n plaats waar je zo snel mogelijke voorbijraast als de verkeerslichten en flitsers toestaan. Nu, jaren later, heeft Etten-Leur een eigen afslag aan de autoweg richting Zeeland. Etten-Leur is allesbehalve een dullig dorpje, het is een respectabele provincieplaats met allure en aanzien. Er stopt niet alleen een intercitytrein, er is van alles te beleven en te genieten. Vanuit ons last-minute-geboekt-hotel-aan-de-markt hadden we een schitterend uitzicht op de “Moeierboom” die stamt uit 1774. Een prachtig exemplaar dat als ‘landmark’ centraal in Etten-Leur staat. Op de fiets gaan we naar de auto om vervolgens met de fietsen achterop naar Drimmelen te gaan. Maar eerst nog even rondneuzen in Etten-Leur.
Vincent
Onverwacht is er zomaar ergens een poortje in een muur. Een dame stalde haar fiets en wandelde door het poortje. Nieuwsgierig als we zijn togen we achter die dame aan. “Dit is privéterrein.”: Klonk de kennismakingszin. Voor ons lag een hofje, een oud en inmiddels gerestaureerd begijnhofje, een lust voor het oog en een oase zo vlak aan de hoofdstraat van Etten-Leur. De dame in kwestie ‘ontdooide’ enigszins en vertelde dat het een voorrecht is om hier te mogen en kunnen wonen. Dat voorrecht kunnen we ons levendig voorstellen!
Etten-Leur is trots op een van haar vroegere bewoners. Ja wel de wereldberoemde Vincent van Gogh heeft jaren doorgebracht in de omgeving van Etten, Leur en Zundert. Zonder overdrijven kom je een afbeelding van Vincent zeer regelmatig tegen. Maar goed je hebt een bekende persoonlijkheid onder je bevolking gehad of niet. Reden genoeg om trots te zijn.
Genoeg afgeleid!
Voor we het vergeten: ons reisdoel voor vandaag is de Biesbosch. Dus met de fietsen achter op de auto gebonden reden we naar Drimmelen. Een plaats dat eigenlijk alleen maar een jachthaven is met een aantal straatjes om de zaak met de rest van de wereld te verbinden. Wanneer je even het geklepper van touwen tegen de masten, het rumoer van toeristen achter je laat en een van die kleine straatjes infietst kom je in een volstrekt ander Drimmelen. Niks jachten en jagen, niks autodrukte en gedoe. Heerlijk authentiek Brabant polderdorpsleven weliswaar met een modern sausje en waarschijnlijk betrokken door een bemiddelde westerling of zo, maar toch. Een sfeertje dat de kleine omweg meer dan goed maakte!
Waar ging het vandaag eigenlijk ook weer over? O ja, we gaan fietsen in de Biesbosch. Vanaf Lage Zwaluwe konden we met de seizoenspont de Biesbosch bereiken. Een hippermodern fietspont op zonne-energie zoemde ons naar de overkant. Weer heerlijk genieten van een dagje zadelcrisis, afstapmomenten en vooral bankjesrust.
Tot slot van onze expeditie door de Biesbosch hebben we met een gids een oude eendenkooi bezocht. We krijgen uitleg hoe met behulp van de stand van de zon, de wind en een kooiker-hondje de eenden gefopt werden en vervolgens in de val werden gelokt. Een gruwelijk verhaal vanuit een mooi historisch perspectief. De wandeling ernaartoe was het mooist van alles.
Anderen lazen ook onze blogs over Fietsen, Biesbosch, Brabant, Gezond, Fotos makes, Ondeweg, , outdoor
Etten-Leur
In de jaren dat we in Eindhoven woonden reden we van tijd tot tijd naar zee, in het bijzonder naar Renesse in Zeeland. Via de autoweg naar het Westen en een van de plaatsen die je dan voorbij rijdt is Etten-Leur. Het beeld van Etten-Leur is dat het een samengesteld dorp is waarvan de delen Etten en Leur blijkbaar geen bestaansrecht hebben of hadden om op eigen kracht te blijven bestaan. Zo’n plaats waar je zo snel mogelijke voorbijraast als de verkeerslichten en flitsers toestaan. Nu, jaren later, heeft Etten-Leur een eigen afslag aan de autoweg richting Zeeland. Etten-Leur is allesbehalve een dullig dorpje, het is een respectabele provincieplaats met allure en aanzien. Er stopt niet alleen een intercitytrein, er is van alles te beleven en te genieten. Vanuit ons last-minute-geboekt-hotel-aan-de-markt hadden we een schitterend uitzicht op de “Moeierboom” die stamt uit 1774. Een prachtig exemplaar dat als ‘landmark’ centraal in Etten-Leur staat. Op de fiets gaan we naar de auto om vervolgens met de fietsen achterop naar Drimmelen te gaan. Maar eerst nog even rondneuzen in Etten-Leur.
Vincent
Onverwacht is er zomaar ergens een poortje in een muur. Een dame stalde haar fiets en wandelde door het poortje. Nieuwsgierig als we zijn togen we achter die dame aan. “Dit is privéterrein.”: Klonk de kennismakingszin. Voor ons lag een hofje, een oud en inmiddels gerestaureerd begijnhofje, een lust voor het oog en een oase zo vlak aan de hoofdstraat van Etten-Leur. De dame in kwestie ‘ontdooide’ enigszins en vertelde dat het een voorrecht is om hier te mogen en kunnen wonen. Dat voorrecht kunnen we ons levendig voorstellen!
Etten-Leur is trots op een van haar vroegere bewoners. Ja wel de wereldberoemde Vincent van Gogh heeft jaren doorgebracht in de omgeving van Etten, Leur en Zundert. Zonder overdrijven kom je een afbeelding van Vincent zeer regelmatig tegen. Maar goed je hebt een bekende persoonlijkheid onder je bevolking gehad of niet. Reden genoeg om trots te zijn.
Genoeg afgeleid!
Voor we het vergeten: ons reisdoel voor vandaag is de Biesbosch. Dus met de fietsen achter op de auto gebonden reden we naar Drimmelen. Een plaats dat eigenlijk alleen maar een jachthaven is met een aantal straatjes om de zaak met de rest van de wereld te verbinden. Wanneer je even het geklepper van touwen tegen de masten, het rumoer van toeristen achter je laat en een van die kleine straatjes infietst kom je in een volstrekt ander Drimmelen. Niks jachten en jagen, niks autodrukte en gedoe. Heerlijk authentiek Brabant polderdorpsleven weliswaar met een modern sausje en waarschijnlijk betrokken door een bemiddelde westerling of zo, maar toch. Een sfeertje dat de kleine omweg meer dan goed maakte!
Waar ging het vandaag eigenlijk ook weer over? O ja, we gaan fietsen in de Biesbosch. Vanaf Lage Zwaluwe konden we met de seizoenspont de Biesbosch bereiken. Een hippermodern fietspont op zonne-energie zoemde ons naar de overkant. Weer heerlijk genieten van een dagje zadelcrisis, afstapmomenten en vooral bankjesrust.
Tot slot van onze expeditie door de Biesbosch hebben we met een gids een oude eendenkooi bezocht. We krijgen uitleg hoe met behulp van de stand van de zon, de wind en een kooiker-hondje de eenden gefopt werden en vervolgens in de val werden gelokt. Een gruwelijk verhaal vanuit een mooi historisch perspectief. De wandeling ernaartoe was het mooist van alles.
Anderen lazen ook onze blogs over Fietsen, Biesbosch, Brabant, Gezond, Fotos makes, Ondeweg, , outdoor
