De verborgen schat van Quimper

In de punt van Bretagne ligt de mooie stad Quimper. Dit wordt wel de meest Bretonse stad van Frankrijk genoemd. Makkelijk te bereiken, veel parkeerruimte, een imposante gotische kathedraal in het centrum, ruime straten en pleinen, brugjes over de drie rivieren die hier samenkomen, fijne sfeer, veel leuke winkeltjes en een ruime keuze aan restaurants. Alle ingrediënten voor een leuk dagje uit.


Quimper oftewel in het Bretons Kemper, en dat betekent samenstroming. En die naam is logisch, want hier komen drie rivieren samen, de Odet, de Steïr en de Frout. De Odet stroomt zuidwaarts verder en mondt uit in de Atlantische Oceaan bij de bekende badplaats Benodet, en dat is Bretons voor “monding van de Odet”.

Wij reden vanaf het zuiden de stad binnen en konden onze auto makkelijk kwijt op de langgerekte parkeerplaats aan het water met uitzicht op de torens van de kathedraal. Vanaf hier was het een paar honderd meter naar het levendige autovrije centrum van de stad.


Bij het Office du Tourisme kregen we een Nederlandstalig boekje met rondwandelingen door Quimper centrum. Voor ons is een rondwandeling met beschrijving dé manier om de belangrijkste dingen van een stad op onze eigen manier en in ons eigen tempo te doen. Onderweg komen we dan zomaar leuke winkeltjes tegen en kunnen we genoeg terrasjes pakken om het dagje uit lekker lang te maken.

Er waren drie wandelingen, de stadstour door het historisch centrum en twee routes langs de rivier Odet. De stadstour leek ons het leukste voor een kennismaking met de stad, en onze wandeling begon op een zonnig terrasje op het plein bij de Saint-Corentin kathedraal. De wandeling gaat langs mooie huizen en historische bouwwerken, alles is goed bijgehouden, en de beschrijving is erg handig om overal de details van te zien. Zo liepen we langs prachtige kerken, de remparts (vestingmuren), winkelstraten met authentieke huizen, door kleine steegjes en langs oude gebouwen die allemaal beschreven zijn in het routeboekje.

De verborgen schat

Op onze route vonden we ook een oude muur met een toren. Naast de toren was een trap en daar hing een bordje "Jardin de la Paix - montez l escalier". We werden nieuwsgierig en beklommen daarom de trap naar boven. Boven aangekomen kwamen we vanuit de drukte van de stad in een oase van rust terecht. Dit was de Jardin de la Retraite. Achter dikke muren ligt een schitterende tuin met tropische planten en historische bouwwerken, verdeeld in verschillende niveaus. Het uitzicht over de stad en de kathedraal is prachtig.


De tuin is al heel oud en werd beheerd door verschillende aan de kerk verbonden gemeenschappen. Sinds 1977 is het eigendom van de stad. Omdat de tuin ommuurd is en pal op het zuiden ligt kunnen hier de tropische bomen en planten groeien.

Dit is een fantastische zen-plek en je kunt hier lang in alle stilte rondlopen of zitten. Wij zagen diverse mensen hier ook lunchen in de prieeltjes.

Teveel crêperies

Maar we wilden ook de route vervolgen en liepen aan de andere kant de tuin uit. Zo kom je dan op “La Place au Beurre”, het Boterplein. Hier werd vroeger de botermarkt gehouden, maar nu is het plein bekend om de hoge dichtheid aan crêperies, pannekoek-restaurants. Het zijn er wel negen op enkele vierkante meters plein, en alles zat vol rond dit lunchuur!

Wij zochten onze lunch bij Les Halles, de overdekte markt in het centrum. Bij het visrestaurant Le Bar iodé vonden we nog net één plekje tussen alleen maar Fransen, en dat vonden we een goed teken. Ik koos voor de tagliatelle met lotte (zeeduivel), en mijn partner had de salade océane. Met een roseetje erbij was dit een prima keuze, dit restaurant is wat ons betreft een aanrader!


In de middag terug in het centrum was er overal live-muziek. Wij zagen diverse muziekkapellen optreden en op een leuk terras met het zonnetje op ons hoofd en een wijntje in de hand genoten we nog even na van een prachtige middag in Quimper.




Anderen lazen ook onze blogs over  2023