Nog even je vakantiegevoel vasthouden, buiten gebeurt het!
9 Augustus 2014 Femke
Gek is dat toch. De vakantie zit erop, ik ben weer thuis en leef weer vooral binnen. We eten bij hoge uitzondering buiten aan de tuintafel en als ’t regent laat ik het wel uit mijn hoofd om verse broodjes te gaan halen bij de bakker. Er ligt nog genoeg in de diepvries jongens… Hoe anders leefden we vorige week! Toen we nog op de camping in Limburg zaten, waren we juist zelden binnen, ondanks onze fijne huurcaravan. Warm of koud? Zon of rotweer? Het maakte allemaal niks uit. Met een trui, regenjas en paraplu kwamen we een heel eind. En dat voelde heerlijk kan ik je melden.
Natuurlijk is het gezond, buiten leven. Je hoort de vogeltjes en krijgt het licht direct binnen i.p.v. dat het gefilterd wordt door dubbelglas. Je bent veel meer één met de natuur en geniet intenser van flora en fauna. Zo werden wij op de camping regelmatig getrakteerd op een bezoek van een tam konijn, tot grote vreugde van mijn zoons. Ik herinner me ook vorige zomer nog. Op een safaritent op een landgoed in Frankrijk kwam er geregeld een pony in onze vuilniszakken snuffelen en ’s avonds moesten we de katten van onze ligstoel jagen, voordat we relaxed achterover konden leunen. Gezellig! En leerzaam voor de kinderen.
Nog iets waar ik aan moet denken terwijl ik aan mijn bureau - binnen - zit te tikken, is de speurtocht door de bossen. Samen met de campingbuurtjes waren we in de stromende regen op zoek naar letters in de bomen en zaten we verdiept in door het animatieteam bedachte redactiesommen, raadsels en andere vraagstukken. We hebben nog even geprobeerd een parasol in te zetten als paraplu, maar dat zette geen zoden aan de dijk, geloof me. Eenmaal de eerste regendruppels getrotseerd, zagen we er de charme juist wel van in. We hebben gelachen tot de tranen over onze wangen liepen. En die warme campingdouche na afloop was extra lekker!
Dit alles overdenkend, neem ik me het volgende voor. Ik ga - ook thuis - meer buiten zitten. Al dan niet met vestje of desnoods met winterjas aan. Met een theetje of roséetje op mijn schommelbank zitten luisteren naar de geluiden. Liggend op de trampoline naar de lucht staren. Gezellig met z’n allen buiten eten aan de picknicktafel. Intussen het onkruid en het om een grasmaaier schreeuwende gras negerend. Ja, dat ga ik doen. Eerst even dit artikel verzenden, een cappuccinootje zetten en dan plof ik neer. Buiten wel te verstaan.
Anderen lazen ook onze blogs over beleving, nagenieten
Natuurlijk is het gezond, buiten leven. Je hoort de vogeltjes en krijgt het licht direct binnen i.p.v. dat het gefilterd wordt door dubbelglas. Je bent veel meer één met de natuur en geniet intenser van flora en fauna. Zo werden wij op de camping regelmatig getrakteerd op een bezoek van een tam konijn, tot grote vreugde van mijn zoons. Ik herinner me ook vorige zomer nog. Op een safaritent op een landgoed in Frankrijk kwam er geregeld een pony in onze vuilniszakken snuffelen en ’s avonds moesten we de katten van onze ligstoel jagen, voordat we relaxed achterover konden leunen. Gezellig! En leerzaam voor de kinderen.
Nog iets waar ik aan moet denken terwijl ik aan mijn bureau - binnen - zit te tikken, is de speurtocht door de bossen. Samen met de campingbuurtjes waren we in de stromende regen op zoek naar letters in de bomen en zaten we verdiept in door het animatieteam bedachte redactiesommen, raadsels en andere vraagstukken. We hebben nog even geprobeerd een parasol in te zetten als paraplu, maar dat zette geen zoden aan de dijk, geloof me. Eenmaal de eerste regendruppels getrotseerd, zagen we er de charme juist wel van in. We hebben gelachen tot de tranen over onze wangen liepen. En die warme campingdouche na afloop was extra lekker!
Dit alles overdenkend, neem ik me het volgende voor. Ik ga - ook thuis - meer buiten zitten. Al dan niet met vestje of desnoods met winterjas aan. Met een theetje of roséetje op mijn schommelbank zitten luisteren naar de geluiden. Liggend op de trampoline naar de lucht staren. Gezellig met z’n allen buiten eten aan de picknicktafel. Intussen het onkruid en het om een grasmaaier schreeuwende gras negerend. Ja, dat ga ik doen. Eerst even dit artikel verzenden, een cappuccinootje zetten en dan plof ik neer. Buiten wel te verstaan.
Anderen lazen ook onze blogs over beleving, nagenieten
