De landschapsrimpel van Enschede Oost
12 April 2017 Virginie
Alles behalve een treinstation mocht je dat verwacht hebben van Enschede Oost. Aan de oostzijde van Enschede vind je de uitlopers van de laatste IJstijd. Een paar glooiingen in het landschap maken hier vergezichten die je nergens anders in Twente tegenkomt. Dit komt voor een deel door de prachtige parken die in het verleden zijn aangelegd door rijke textielbaronnen. In dit gebied bouwden zij imposante woonhuizen en legden daar een parkachtige tuin omheen. Daar omheen drapeert het Twentse boerenland zich en voegt zich naar de loop van beekjes en sloten. Een, in een landschapsplooi verstopt boemellijntje, doorklieft het geheel. Dit is de internationale spoorverbinding tussen Enschede en Munster in Duitsland.
Wanneer je, zoals wij van wandelen houdt, is het heerlijk om hier de stad Enschede te verlaten. Je fietst naar het Oosten, richting Glanerbrug of Duitse grens, zoals je wilt en maak dan eens een tussenstop op de Ooster Begraafplaats. Een monument van een gedenkpark, een idylle aan de rand van de stad. Hier waan je jezelf een eeuw of langer terug in de tijd. De (familie) grafzerken geven datums van ver in de vorige eeuw en zelfs nog enkele uit de 19de. De oorlogsgraven zijn indrukwekkend . De textielhistorie van Enschede zie je hier aan je voeten liggen. Namen op grafstenen die je terugvindt in straatnamen en de namen van pleinen in Enschede en wijde omgeving.
Naast de traditionele manier van begraven zie je hier ook mogelijkheden zoals die tegenwoordig gevraagd worden. De maatschappelijke diversiteit herken je hier in al zijn rust en saamhorigheid. Naast deze enigszins absurde bezienswaardigheid is het een park met allure, tot in de puntjes verzorgd en een heerlijke plaats voor rust en een boek te lezen. Enschede is ver weg en dichtbij in een ademtocht.
Direct naast de begraafplaats loopt het boemeltje naar Duitsland. Wanneer je via een baileybrug de spoorlijn oversteekt heb je kilometers wandelpaden voor de schoenen. Het gebied dat hier omzoomd wordt door pakweg Enschede, Glanerbrug, Glane, Losser, Oldenzaal en Lonneker schenkt rust en is een lust voor fietsers en wandelaars.
Fietsknooppunten staan op tal van kruispunten, lange afstandswandelaars halen hier hun hart op en de stedeling die van wandelen houdt komt aan zijn trekken.
Wij wandelden naar de Hooge Boekel, naast een rimpel in het landschap ook de naam van een gezinsuitspanning. Geen grootst attractiepark meer een pleisterplaats om met je gezin en opa en oma een ijsje of biertje te drinken, een balletje te slaan op de midgetgolfbaan of te schommelen in de speeltuin. Helaas troffen we het niet. Het was op doordeweekse dagen gesloten zo buiten het hoogseizoen.
Naast die landschapsrimpel is ‘de Hooge Boekel´ ook een vroeger buitenhuis van een van de textielbaronnen. Het park om het huis is gedeeltelijk open voor publiek en zeker de moeite waard. Voor de stevige wandelaars zijn er paden door weilanden en boomgaarden over boerenerven om uiteindelijk bij de Lonnekermolen aan te landen. Van hieruit kun je dan gemakkelijk de bus terugnemen naar Enschede.
Natuurlijk kun je de voeten nog verder testen door terug te wandelen. De kortste route vanuit Lonneker naar de auto bij de Ooster begraafplaats leidde ons door een villawijk waarvan de woningen omzoomd zijn door prachtige tuinen. Je moet er van houden maar het is wel een schitterend gezicht. Gelukkig kunnen wij het goed hebben wanneer bij anderen het gras van een andere kleur is dan bij ons. Uiteindelijk hebben we allemaal ons eigen tuintje vroeg of laat op ons buikje. En dan zijn we weer terug waar we begonnen met lopen, slechts één kleine blaar rijker.
Anderen lazen ook onze blogs over wandelen, overijssel, tips, Nederland
Wanneer je, zoals wij van wandelen houdt, is het heerlijk om hier de stad Enschede te verlaten. Je fietst naar het Oosten, richting Glanerbrug of Duitse grens, zoals je wilt en maak dan eens een tussenstop op de Ooster Begraafplaats. Een monument van een gedenkpark, een idylle aan de rand van de stad. Hier waan je jezelf een eeuw of langer terug in de tijd. De (familie) grafzerken geven datums van ver in de vorige eeuw en zelfs nog enkele uit de 19de. De oorlogsgraven zijn indrukwekkend . De textielhistorie van Enschede zie je hier aan je voeten liggen. Namen op grafstenen die je terugvindt in straatnamen en de namen van pleinen in Enschede en wijde omgeving.
Naast de traditionele manier van begraven zie je hier ook mogelijkheden zoals die tegenwoordig gevraagd worden. De maatschappelijke diversiteit herken je hier in al zijn rust en saamhorigheid. Naast deze enigszins absurde bezienswaardigheid is het een park met allure, tot in de puntjes verzorgd en een heerlijke plaats voor rust en een boek te lezen. Enschede is ver weg en dichtbij in een ademtocht.
Direct naast de begraafplaats loopt het boemeltje naar Duitsland. Wanneer je via een baileybrug de spoorlijn oversteekt heb je kilometers wandelpaden voor de schoenen. Het gebied dat hier omzoomd wordt door pakweg Enschede, Glanerbrug, Glane, Losser, Oldenzaal en Lonneker schenkt rust en is een lust voor fietsers en wandelaars.
Fietsknooppunten staan op tal van kruispunten, lange afstandswandelaars halen hier hun hart op en de stedeling die van wandelen houdt komt aan zijn trekken.
Wij wandelden naar de Hooge Boekel, naast een rimpel in het landschap ook de naam van een gezinsuitspanning. Geen grootst attractiepark meer een pleisterplaats om met je gezin en opa en oma een ijsje of biertje te drinken, een balletje te slaan op de midgetgolfbaan of te schommelen in de speeltuin. Helaas troffen we het niet. Het was op doordeweekse dagen gesloten zo buiten het hoogseizoen.
Naast die landschapsrimpel is ‘de Hooge Boekel´ ook een vroeger buitenhuis van een van de textielbaronnen. Het park om het huis is gedeeltelijk open voor publiek en zeker de moeite waard. Voor de stevige wandelaars zijn er paden door weilanden en boomgaarden over boerenerven om uiteindelijk bij de Lonnekermolen aan te landen. Van hieruit kun je dan gemakkelijk de bus terugnemen naar Enschede.
Natuurlijk kun je de voeten nog verder testen door terug te wandelen. De kortste route vanuit Lonneker naar de auto bij de Ooster begraafplaats leidde ons door een villawijk waarvan de woningen omzoomd zijn door prachtige tuinen. Je moet er van houden maar het is wel een schitterend gezicht. Gelukkig kunnen wij het goed hebben wanneer bij anderen het gras van een andere kleur is dan bij ons. Uiteindelijk hebben we allemaal ons eigen tuintje vroeg of laat op ons buikje. En dan zijn we weer terug waar we begonnen met lopen, slechts één kleine blaar rijker.
Anderen lazen ook onze blogs over wandelen, overijssel, tips, Nederland